به نقل از «آفتاب»

پشت پرده سفر گروسی به تهران

تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۵۶۳۸۵

آفتاب‌‌نیوز :

علی بیگدلی تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: همزمان با سفر گروسی به تهران رسانه‌های دولتی روایت‌های عجیبی در خصوص این سفر ارایه کردند و از اعلام رضایت قطعی گروسی در خصوص این سفر خبر دادند. این نوع اظهارنظر‌ها چندان ریشه در واقعیت ندارد، چراکه آقای گروسی اعلام کرده، واقعیت‌ها را در آینده و در نشست خبری وین مطرح می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این امر نشان می‌دهد برای آگاهی از وضعیت این سفر باید منتظر روز‌های آینده بمانیم تا پس از نشست خبری گروسی ابهامات روشن شود.

مشخص است که هنوز به همه ابهامات آژانس پاسخ داده نشده، البته ممکن است زمینه دستیابی به یک نقطه مشترک فراهم شده باشد. اما مهم‌ترین پرسشی که افکار عمومی ایران منتظر پاسخ آن هستند، ارتباط این سفر با آینده برجام است. در مصاحبه‌های قبلی‌ام هم گفته‌ام تا زمانی که مساله آژانس و ابهامات آژانس حل نشود، نمی‌توان نسبت به چشم‌انداز احیای برجام امیدی داشت. آژانس و برجام پیوستگی سازمانی با هم دارند و غرب بدون چراغ سبز آژانس مذاکرات هسته‌ای را آغاز نمی‌کند.

اگر قرار باشد، ایران به سمت مذاکرات برجامی برود، امریکایی‌ها پلن B را مطرح کرده‌اند و قصد دارند آن را عملیاتی کنند. پلنی که در قطعنامه ۲۲۳۱ در ۲۰۱۵ مطرح شد و ایران هم آن‌ها را پذیرفته است. از جمله مهم‌ترین گزاره‌های این پلان، کاهش غنی‌سازی به سطح ۳.۷۶ درصد است که در حال حاضر این رقم به ۶۰ درصد رسیده است.

از سوی دیگر حجم غنی‌سازی اورانیوم ایران به حدود ۹۰ کیلو رسیده است که با توافقات برجامی همخوان نیست. ضمن اینکه ایران از سانتریفیوژ‌های بسیار پیشرفته استفاده می‌کند که مورد اعتراض آژانس واقع شده است. در مذاکرات برجام قرار بود ایران از سطوح ابتدایی‌تر سانتریفیوژ استفاده کند. اما امروز به دلیل عدم اجرای تعهدات طرف مقابل ایران هم تعهدات خود را کنار گذاشته است.

واقع آن است که حجم اختلافات ایران و آژانس بالاست و به راحتی نمی‌توان در جریان یک سفر همه اختلافات را کنار گذاشت. علت سفر گروسی به تهران هم برنامه روتین آژانس است. شورای حکام هر فصل یک‌بار تشکیل می‌شود و گروسی باید آخرین گزارش خود را به شورا بدهد.

به نظر می‌رسد دیدار‌هایی که بین گروسی با مقامات ارشد ایران صورت گرفته به دلیل اعلام نظرات نهایی آژانس باشد. در کل به نظر می‌رسد دو طرف تلاش می‌کنند اختلافات فیمابین را کاهش دهند، هر چند هنوز زود است که بخواهیم بگوییم این سفر زمینه احیای برجام یا آغاز مذاکرات برجامی را فراهم می‌سازد.

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: آفتاب

کلیدواژه: گروسی برجام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۵۶۳۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده فعال‌شدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟

فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقام‌های ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشست‌ها می‌توانند مقدمه‌ای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.

به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزه‌های جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشور‌های خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاه‌های تاریخی موجب وارد آمدن آسیب‌ها و خساراتی شده است.

با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژه‌ای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تور‌هایی به کشور‌های آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقایی‌ها را یکی از محور‌های اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.

معادله‌ای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمود‌های عینی‌تری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشور‌های آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.

۱. بازارِ رو به رشد کشور‌های آفریقایی

قاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخص‌های اقتصادی در شمار قابل ملاحظه‌ای از کشور‌های افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشور‌ها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره می‌کنند.

در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوار‌ها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشور‌های آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشور‌های جهان تبدیل می‌کنند. ایران نیز با توجه به ظرفیت‌های صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. می‌تواند کالا‌های ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشور‌های آفریقایی می‌توانند آن‌ها را در مقایسه با نمونه‌ای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.

موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.

۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللی

بلوک کشور‌های آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آن‌ها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهاد‌های بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.

در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوند‌های سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشور‌های آفریقایی می‌تواند روی کارتِ رای‌دهی آن‌ها در نهاد‌های بین المللی حساب ویژه‌ای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر  به حساب می‌آید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار می‌شود.

۳. توسعه نفوذ بین‌المللی ایران در قالب یک قدرت منطقه‌ای

در نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقه‌ای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، طرح و برنامه‌هایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مساله‌ای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب می‌شود.

حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیت‌های نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشور‌های آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشور‌های آفریقایی، بستر‌های مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشور‌های آفریقایی ایجاد کرده اند.

بستر‌ها و ظرفیت‌هایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقه‌ای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار می‌شوند. معادله‌ای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.